Stereotypy o Włochach

Bez wątpienia większość z nas mogłaby bez chwili wahania wymienić kilka cech Włochów, które uważa za charakterystyczne dla tego narodu. W rzeczywistości jednak większość stereotypów, z jakimi mamy do czynienia nie charakteryzuje wszystkich przedstawicieli tego kraju, a stanowi tylko pewne uogólnienie, które najczęściej kreują media. Włochy są krajem bardzo zróżnicowanym terytorialnie i kulturowo, a między południem i północą istnieje wiele przeciwieństw.

Zamiłowanie do jedzenia

O włoskich potrawach nie trzeba wiele mówić. Pizza, lazania czy spaghetti zawojowały cały świat. Ich specyfika, na którą składa się sycąca podstawa z ciasta oraz wiele dodatków, w tym obowiązkowo pomidory i przyprawy ziołowe świadczy o podejściu Włochów do kwestii jedzenia. Przedstawiciele tej narodowości kochają jeść i kochają też gotować. Ponieważ Włoch jest rodzinny, lubi też jeść w gronie rodziny. Kocha on także gotowanie, głównie prostych, tuczących dań oraz owoców morza. W każdym filmie przedstawiającym włoskie klimaty obowiązkowo musi być scena w kuchni. Ponieważ Włosi lubią jeść, są też uważani za grubych. Szczególnie młode Włoszki bija wszelkie rekordy, nie wstydząc się tego nawet, kiedy spacerują w bikini po plaży.

Włoch rodzinny i władczy

Zamiłowaniem Włocha jest życie rodzinne. Kocha on szczególnie swoją matkę i długo mieszka w jej domu. Mężczyźni często wyprowadzają się w późnym wieku, podobnie, jak późno zakładają własne rodziny. Włoch kocha rodzinę i dużo dzieci, ale szanuje tylko matkę. Żonę przeważnie okłada w przypływie „męskich” powinności. Maminsynkowatość chłopców jest szczególnie silna, dlatego jeśli Włoszka chce wyjść za mąż powinna zdobyć raczej serce i uznanie przyszłej teściowej. Najbardziej kochane są te żony, które do złudzenia przypominają matki zarówno w sposobie zachowania, jak i w kuchni. W rodzinie mężczyzna pracuje, kobieta prowadzi dom i wychowuje dzieci, dlatego może sobie pozwolić na wielodzietność. Zarobki nie sprzyjają jednak licznym rodzinom, dlatego większość Włochów jest biedna.

Romantyczny lekkoduch

Prawdziwego Włocha najlepiej pokazują komedie romantyczne. Jest zawsze wyluzowany, uwodzi każda napotkaną kobietę, czasami w sposób szarmancki, a niekiedy na pograniczu wulgarności. Pogwizdywanie za dziewczyną bywa przyjętym standardem. Włoch ma też zawsze czas. Niczym się nie przejmuje, jest mało obowiązkowy i niepunktualny. Gdy ma wybierać pomiędzy pracą a zabawą zawsze wybierze to drugie. Praca może poczekać. Wielu Włochów nie pracuje w ogóle utrzymując się z kombinatorstwa i drobnych kradzieży. Idąc ulicą czy uczestnicząc w przyjęciu każdy mężczyzna musi mieć przy sobie piękną kobietę. Naród ten jest uważany za najbardziej romantyczny na świecie, co dodatkowo podkreślają takie miejsca, jak Werona czy Wenecja. Poza tym Włosi zawsze pamiętają o różach, włoskim winie i piosenkach miłosnych oraz o uwodzicielskim wyglądzie. Z drugiej strony są kochliwi i zawsze mają po kilka kobiet, którym oddają hołdy.

Religijny i bez kompleksów

Trudno sobie wyobrazić Włocha, który nie chodzi w niedzielę do kościoła i nie świętuje wielkich wydarzeń religijnych. Wynika to zapewne z bliskości Watykanu oraz roli, jaką w katolicyzmie spełnia Rzym. Każda dojrzała kobieta w stresujących sytuacjach, czy przed podjęciem ważnej decyzji kreśli znak krzyża lub odwołuje się do boskiej opieki. Większe święta religijne obchodzone są hucznie, na ulicach, wzbogacone procesjami i śpiewami. W kwestiach religijnych Włosi często bywają fanatykami. Włosi są też narodem tolerancyjnym i bez kompleksów. Tu każdy każdego szanuje, obejmując ramieniem, nie wytyka mu niedoskonałości, tuszy, bogactwa czy wyglądu.

Naród szczęśliwy, gościnny i hałaśliwy

Z uwagi na swój stosunek do życia i otoczenia Włosi są najszczęśliwszym narodem na świecie. Nie przeszkadza im bieda, brak pracy czy warunki bytowe. Nie przejmują się wyglądem. Stąd wynika ich radość życia. W każdym ciele czują się szczęśliwi. Z drugiej strony są bardzo głośni i hałaśliwi. Rzadko który Włoch mówi. Porozumiewają się głównie krzykiem i trudno ich nie zauważyć w towarzystwie. Są też najczęściej egzaltowani. Jeśli mają coś do powiedzenia, będą się na siłę przedzierać przez wrzawę, dodając do krzyku intensywną gestykulację. Ta energia przejawia się również w pracy, ale pod warunkiem, że jest to praca, która ich zainteresuje. Podczas nudnych rutynowych zajęć są raczej mało zdyscyplinowani i niesumienni. Hałaśliwość przejawia się też w ciągłym używaniu klaksonu. Ulubioną rozrywką połowy Włochów jest chodzenie na towarzyskie zebrania Mafii i Kamorry.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies