Malarstwo włoskie

Czy można uznać za początki włoskiego malarstwa sztukę rzymską? Z pewnością odpowiedź będzie pozytywna, ponieważ to właśnie Rzym dał początek dzisiejszej Italii, która powstała po stuleciach politycznych i rewolucyjnych przemian. Kultura rzymska należy do jednych z najstarszych począwszy od dobrze zachowanych przykładów architektury po mozaiki i obrazy.

Rzymskie korzenie

Trudno stwierdzić jednoznacznie, z jak odległego okresu pochodzą pierwsze malowidła na tych terenach, ponieważ dokumentacja wskazuje na ich istnienie jeszcze przed wybuchem Wezuwiusza w I wieku naszej ery. Kilka wieków wcześniej żyli i tworzyli greccy, etruscy i egipscy malarze, którzy stali się przykładem dla malarstwa rzymskiego. To ostatnie przesiąknięte jest takimi cechami, jak wielorakość barw, efektów świetlnych i iluzji. Rzymianie traktowali obrazy jako dekorację domu, a nie jako sztukę, dlatego malowano głównie na ścianach sceny figuralne z mitologii. Pojawia się też martwa natura, zwierzęta i elementy ludowe. Z przełomu wieków pochodzą portrety, stanowiące przykład ówczesnych strojów i ozdób. Jednym z najbardziej znanych malowideł tego typu jest „Portret dziewczyny” z I w n.e.

Średniowiecze w malarstwie włoskim

Podobnie jak w innych dziedzinach sztuki tak i we włoskim malarstwie średniowiecze zaznaczyło się tematyka religijną. Było to przede wszystkim malowanie na desce, za pomocą tempery, a z czasem także farb olejnych. Był to okres ukrywania nagości, a wiec wszystkie postacie na obrazach były ubrane, pomimo to trafiali się odstępcy. Jednym z nich był Giotto di Bondone, tworzący na zamówienie frywolne obrazy. Charakterystyką średniowiecznych obrazów był brak proporcji, bowiem za najważniejsze uznawano oddawanie hołdu Bogu. Początek malarstwa gotyckiego wyznaczają też przedstawiciele dwóch szkół: Cimabue z Florencji, Duccio Buoninsegna z Sieny. Giotto by malarzem budzącym do dziś kontrowersje, bowiem jego słynne freski stanowią ogromny kontrast do niektórych bardzo słabych dzieł. Inni twórcy tego okresu, to Duccio Buoninsegna i jego następcy: Simone Martini, Ambrogio Lorenzetti, Lippo Memmi oraz Pietro Lorenzetti. Wszyscy tworzyli szkołę sieneńską. Poza nią istniała jeszcze szkoła florencka, nieco bardziej wychodząca poza sztywne ramy gotyku.

Renesans i Odrodzenie

W XV i XVI wieku w całej Europie i także we Włoszech zagościł humanizm. Dla Włochów oznaczał on powrót do antycznych korzeni, ale po latach ascetycznego średniowiecza był okresem iście rewolucyjnym. Pojawili się mecenasi sztuki – bogaci ludzie wspierający finansowo artystów. Byli wśród nich Medyceusze. Doskonałym przykładem renesansowego twórcy jest Leonardo da Vinci, człowiek o niezwykłej, wszechstronnej wiedzy, poszukującym umyśle, zasłużony również na polu włoskiego malarstwa dzięki takim dziełom, jak „Madonna w grocie”, „Gioconda” (Mona Lisa), „Ostatnia wieczerza”, „Dama z łasiczką”. Wcześniej jeszcze pojawił się Verocchio, tworzący dynamiczne pejzaże, oraz Gentile i Giovanni Bellini, zdolni koloryści. Kolejnym wielkim malarzem tego okresu był Rafael Santi, znany z obrazów „Szkoła ateńska”, „Dysputa o Najświętszym Sakramencie” cyklu „Madonny”, oraz portretów papieży. Po Santim przyszła kolej na Tycjana. Tiziano Vecellio specjalizował się głównie w portretach. Do najsłynniejszych należy „Odpoczywająca Wenus”. Listę renesansowych twórców dopełnia Michał Anioł Buonarroti, który jest autorem słynnych fresków w Kaplicy Sykstyńskiej.

Barok i Oświecenie

Barok sam w sobie był stylem o stonowanych kolorach, ale pełnym namiętności, co spowodowało potępienie wielu dzieł przez Kościół, jednak we Włoszech barok przyjął nieco bardziej stonowaną formę, a wśród wielkich malarzy trudno znaleźć takich, którzy dokładnie odzwierciedlają barokowe idee. Do największych zalicza się Tycjana Caravaggio, którego współczesność zna głównie z takich dzieł, jak „Wskrzeszenie Łazarza” czy „Chłopiec z koszem owoców”, „Zdjęcie z krzyża”. Caravaggio malował głównie sceny rodzajowe o tematyce oscylującej pomiędzy motywami biblijnymi, a codziennym życiem zwykłych ludzi. Poza nim do barokowych twórców można zaliczyć A. Carracci, O. Gentileschi, G. Reni, Guercino, S. Rossę, A. Pozzo. W epoce Oświecenia we Włoszech pojawili się malarze typowi dla klasycyzmu. Zaliczał się do nich między innymi Marcello Bacciarelli ze swoimi dziełami „Portret Stanisława Augusta w stroju koronacyjnym” czy „Posłuchanie młynarza u króla” oraz słynnym Pocztem królów polskich. Innym ważnym twórcą tego okresu był Bernardo Bellotto znany też jakoCanaletto, a specjalizujący się w malowaniu pejzaży z Warszawy.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies