Różnice pomiędzy północą i południem Włoch

Włochy są państwem o głębokim podziale regionalnym, dzielą się na dwadzieścia regionów, które następnie dzielą się na prowincje. Istnieją regiony posiadające granice historyczne, np. Lombardia, Toskania czy Wenecja; są też inne, tj. Molise, które ustanowiono niedawno.

Przywiązanie do regionów

Włochy zostały zjednoczone dopiero w 1861 roku i dlatego Włosi często odczuwają większe przywiązanie do swojego regionu niż do państwa, jako całości. Odmienność niektórych regionów przejawia się w lokalnych tradycjach kulinarnych, standardzie życia, dialekcie, a nawet w krajobrazie. Najbardziej widoczny podział istnieje między Północą, a Południem Włoch. Sami Włosi uważają, że obie części tworzą wręcz dwa różne kraje. Kontrast pomiędzy tymi regionami jest zauważalny w niemal każdej dziedzinie życia.

Północne Włochy

Północ jest postrzegana, jako ta bogata, nowoczesna i rozwinięta gospodarczo zaś południe, jako region zacofany, biedny i brudny (głównie przedmieścia Neapolu). Różnice dotyczące kwestii ekonomicznych to nie wszystko, istotne są także różnice w sposobie życia i mentalności. Włosi z północy są zdyscyplinowani, zachowują dystans, mówią językiem włoskim z naleciałościami francuskiego i niemieckiego. Stolicą regionu jest Mediolan – metropolia europejska, zamożna, silnie uprzemysłowiona, z dobrze rozwiniętym rolnictwem. Z kolei mieszkańcy południa są bardziej otwarci, żywiołowi i serdeczni, na każdym kroku korzystają z uroków życia, a od pracy wolą rozrywkę. Mężczyźni dość często traktują kobiety przedmiotowo, są porywczy i zazdrośni. Na ulicach mogą przerazić bezpańskie psy, brud, pranie wiszące w oknach, panujący nieład i niedbałość.

Południowe Włochy

Południe Włoch jest jednym z najsłabiej gospodarczo rozwiniętych terenów w Europie. Brak tam nowoczesnych technologii. Nieudolność gospodarcza tego regionu to po części wynik zaniedbania, jakie narastało w trakcie kolejnych obcych okupacji; oraz celowego dążenia polityków do uprzemysłowienia jedynie północy kraju i pozostawienia Południa, jako użytecznego źródła siły roboczej. Wszystkie dotychczasowe wysiłki rządu, które miały na celu aktywizację przemysłu w tym regionie, nie przyniosły większych rezultatów. Przeważają tu małe gospodarstwa chłopskie. Ten dział gospodarki dostarcza jedynie 3 proc. PKB, a największym źródłem dewiz jest turystyka.

Różnice klimatyczne i kulinarne

Różnice między Południem, a Północą Włoch przejawiają się także w klimacie, krajobrazie, zabytkach, kuchni… Południe oferuje bardziej śródziemnomorskie krajobrazy, a lazur morza ciągnie się po horyzont. Północ jest chłodniejsza, jada się tam więcej mięs, ryżu, a do smażenia używa się tłuszczów zwierzęcych. Bardziej słoneczne Południe cechuje lżejsza kuchnia, w której przeważają ryby i owoce morza. Kiedyś tereny te ulegały wpływom hiszpańskim, greckim i arabskim, co przejawia się w uprawie bakłażanów, pomidorów, winorośli, oliwek i pszenicy durum. Włosi z północy i Włosi z południa różnią się diametralnie, jedni o drugich myślą i mówią źle. Włosi z północy często podkreślają, że u nich jest cywilizacja, a na południu jej przeciwieństwo. Jednak zdaniem wielu prawdziwa włoska dusza znajduje się właśnie na południu.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies